وقتی صحبت از علم غذا می‌شود، رشته‌های تغذیه و صنایع غذایی به ذهن خطور می‌کند، در یک توضیح کوتاه می‌توان گفت که که هرچند برخی از دروس ارائه شده دراین رشته‌ها، شباهت‌هایی با هم دارند اما به‌طور کلی، هدف علم تغذیه، ارتقاء سلامت و طولانی‌تر کردن عمر انسان‌ها است، حال آنکه هدف اصلی علوم صنایع غذایی، طولانی‌تر کردن عمر غذاها (افزایش زمان ماندگاری) و کاهش ضایعات آنهاست. خود علوم صنایع غذایی نیز به دو رشته اصلی تقسیم می‌شوند.
اطلاعاتی در مورد تاریخچه رشته علوم و مهندسی صنایع غذایی:
گروه علوم و صنایع غذائی در سال 1342 در دانشکده کشاورزی دانشگاه تهران به عنوان اولین گروه آموزشی تخصصی در رشته صنایع غذائی در کشور تأسیس شد. اولین و دومین ریاست گروه آن، به ترتیب بر عهده‌ی آقایان مهندس ابراهیم ریاحی و مهندس جعفر شریف بوده و بر اساس اولین برنامه توسعه آموزشی و پژوهشی این گروه، نیاز به 18 نفر کادر هیئت علمی و راه‌ندازی چهار رشته تحصیلی ذیل، مورد تصویب قرار گرفت.
گفتنی است جهت تدریس علمی و عملی دروسی مانند کنسرو سازی و خشکبار از کارشناسان یونسکو استفاده گردید.
از سال 1371، به‌طور رسمی نام این رشته از مهندسی کشاورزی– صنایع فرآورده‌های کشاورزی، به علوم و صنایع غذایی تغییر یافت.
آینده شغلی و بازار کار فارغ التحصیلان این رشته:
سازمان ملی استاندارد ایران
وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی کشور:
سازمان امور عشایر ایران:
وزارت بازرگانی:
وزارت کشاورزی:
توانایی‌های لازم :
راز موفقیت دانشجوی این رشته در دست‌یابی به فرآورده‌های جدید و عرضه آن به بازار و قابلیت توافق و سازش با تقاضای مشتریان است و چنین کاری نیاز به تلاش و کوشش بسیار دارد. از سوی دیگر دانشجوی این رشته باید آمادگی کار در شهرهای کوچک یا حومه شهرهای بزرگ را داشته باشد چون بیشتر کارخانه‌های صنایع غذایی خارج از شهرهای بزرگ یا در شهرهای کوچک مستقر هستند.